อิทธิบาท4 หนทางสำเร็จของชีวิต

ชีวิตสำเร็จได้ ต้องมีอิทธิบาท4 เป็นตัวนำทาง

จริงๆแล้วคำสอนของพระพุทธเจ้าล้วน ไม่มีคำว่าตกยุค สามารถนำมาใช้ได้จริงกับชีวิตได้เสมอ อยู่ที่ว่าใครคิดจะมาประยุกต์ใช้แบบจริงๆก็แค่นั้น

อิทธิบาท4 ประกอบไปด้วย
ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา
.
สิ่งเหล่านี้คือคำสอนในการดำเนินชีวิต
ที่จะสำเร็จได้แน่นอน หากยึดมั่นตามคำสอน
ของพระพุทธองค์
.
ผมจะประยุกต์ใช้กับการพัฒนาชีวิตให้ดู
.
1) ฉันทะ คือ การมีใจรักในสิ่งที่ทำ
.
จุดเริ่มไปสู่ความสำเร็จต้องมาจากความคิดและจิต หากคิดจะเปลี่ยนตัวเองสู่ความสำเร็จโดยมีความเชื่อสุดใจ ก็จะมีโอกาสสำเร็จ แต่หากไม่คิดจะทำอะไรเลย ชีวิตก็ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน
.
หากเปรียบก็เหมือนกฏแรงดึงดูดของฝรั่ง โดยวิธีสอนของเค้าคือ ต้องสร้างพลังศรัทธาต่อเป้าหมายอย่างถึงที่สุดโดยเชื่อสุดใจว่ามันต้องเกิดได้แน่นอน ถ้ามีความศรัทธาอย่างสุดใจ สิ่งนั้นมันจะดึงดูดมาเอง นี่คือหลักการของฝรั่ง
.
หากทางพุทธก็คือกฏของธรรมชาติ นั่นคือ การที่คุณมีความเชื่อสุดจิตสุดใจว่าเป้าหมายต้องสำเร็จได้ มันจะก่อให้เกิด เป็นกระบวนการหาวิธีไปสู่เป้าหมายโดยอัตโนมัติ และแน่นอนสุดท้ายก็จะได้รับมันจริงๆ เพราะคุณมีความมุ่งมั่นเต็มที่ ที่จะไขว่คว้ามัน ด้วยการเสาะแสวงหาสารพัดวิธีเพื่อไปถึงเป้าหมายให้ได้
.
กลับกัน หากคุณไม่มีฉันทะ มันก็เหมือนคนไร้แก่นสาร ไม่มีเป้าหมายชีวิต ปล่อยชีวิตล่องลอยไปวันๆ หากใช้ชีวิตแบบนี้ แล้วความสำเร็จมันจะเกิดได้อย่างไร
.
ฉะนั้นคุณต้องสร้างเป้าหมายขึ้นมาแล้วใส่ความรักศรัทธาและความเชื่อมั่นไปให้สุด มันจึงจะก่อเกิดเป็นวิธีการได้เองอัตโนมัติ
เพราะ ที่ใดมีความปรารถนาอันแรงกล้า ที่นั่นย่อมมีหนทางเสมอ
.
.
2) วิริยะ คือ ความมุ่งมั่นทุ่มเท
.
เมื่อมีฉันทะเป้าหมายที่ชัดเจนและเต็มไปด้วยพลังศรัทธา จะก่อเกิดเป็นวิริยะขึ้นมาเองโดยธรรมชาติ วิริยะจะเป็นตัวมาทำให้ศรัทธาบรรลุผลที่เป็นจริง หากมีวิริยะก็จะมีการค้นหากระบวนการ และตั้งใจศึกษาวิธีการจนเข้าใจอย่างลึกซึ้งด้วยความมุ่งมั่นบากบั่น เพราะการที่มีฉันทะเป็นตัวยึดเหนี่ยวจิตใจอย่างแรงกล้า ก็จะทำให้ไม่ท้อถอย และทำด้วยความเพียรจนสุดกำลัง และสุดท้ายก็จะค้นพบทางไปสู่ความสำเร็จได้อย่างแน่นอน จะเห็นได้ว่าฉันทะต้องมีพลังศรัทธาที่มากพอ วิริยะจึงจะสูงตามโดยอัตโนมัติ เพราะหากศรัทธาน้อย วิริยะก็จะมีน้อยตาม สุดท้ายเมื่อเจออุปสรรคก็จะล้มเลิกได้โดยง่าย
.
.
3) จิตตะ คือ ใจที่จดจ่อและความรับผิดชอบ
.
คือการโฟกัสกับเป้าหมายอย่างแน่วแน่ ซึ่งการจะแน่วแน่ต่อเป้าหมายต้องมีวินัยอย่างเคร่งครัด และไม่ว่อกแว่กกับสิ่งเร้าต่างๆที่จะมารบกวนทำให้ไขว้เขวได้ หากมีจิตตะก็จะมีความรับผิดชอบไม่ยอมให้สิ่งเร้าจากภายนอกมาทำลายเป้าหมายได้ง่ายๆ และจะรับผิดชอบจนถึงที่สุดในเวลาที่กำหนด
.
.
4) วิมังสา คือ การทบทวนในสิ่งที่ได้คิดได้ทำมา
.
วิมังสา คือการวิเคราะห์ วิริยะ และจิตตะ ว่ามาถูกทางหรือไม่ ต้องเสริมเรื่องอะไร แก้ไขเรื่องอะไร อะไรที่เป็นจุดของความล้มเหลว หรืออะไรเป็นจุดแห่งความสำเร็จ วิมังสาคือความยืดหยุ่น ไม่ยึดติดกับวิธีการ หากสืบค้นว่า วิริยะ(วิธีการผิด) ก็ต้องหาแบบแผนใหม่ๆขึ้นมาแทน
.
โดยวิมังสา ต้องอาศัย สติและปัญญาและความรอบรู้ในการวิเคราะห์หาสาเหตุอยู่อย่างสม่ำเสมอ
.
.
และนี่คืออิทธิบาท4 คำสอนของพระพุทธเจ้า ที่เป็นแรงขับเคลื่อนให้เป้าหมายสำเร็จได้อย่างยั่งยืน